فلسفه و حکمت اینکه برخی ها عمرشان کوتاه است و برخی طولانی

سوره فاطر آیه 11 : و به هیچ کس عمر طولانی داده نشود و به هیچکس عمر کوتاه عطا نشود جز آنکه این مساله در کتاب لوح محفوظ ثبت شود البته این زیاد و کم شدن عمر به واسطه حکمتی از جانب خداست.

امام باقر (ع) : جابر گوید به امام (ع) عرض کردم یابن رسول الله (ص) ما بسیاری از اطفال را می بینیم که مرده متولد میشوند و بسیاری از آنها قبل از آنکه خلقتشان تمام شود سقط میشوند و بعضی دیگر پس از ساعتی بعد از ولادت می میرند و بعضی دیگر تا سن بلوغ می مانند و برخی تا سن پیری . سر این اختلاف امر چیست ؟ امام (ع) فرمودند : ای جابر خدای تبارک و تعالی از خلق خود سزاوارتر به تدبیر و مصلحت بندگانش میباشد.چه آنکه او خالق و آفریدگار ایشان است و اگر یکی را از عمر محروم کند او را از چیزی محروم داشته که سزاوار آن نبوده و اگر به کسی عمر طولانی دهد بر طبق مصلحتها و حکمتهائی است و او هرچه بر بندگانش می دهد از باب تفضل است و آنچه را می گیرد عدالت محض است.سپس حضرت آیه 23 از سوره انبیاء را برای تائید سخنان خود خواندند (( پروردگار از آنچه می کند باز خواست نشود و لی بندگان از آنچه میکنند پرسیده گردند )) جابر گوید پرسیدم چطور از آنچه میکند باز خواست نشود فرمود : به خاطر اینکه او هیچ کاری نمی کند جز آنکه مصلحت و حکمتی در آنست و هرکس در دل خود از آنچه او انجام میدهد احساس ناراحتی و سنگینی کند و کاری از افعال او را انکار کند کافر است.    تفسیر نورالثقلین جلد 3 صفحه 419

امام صادق (ع) : کسانی که به دلیل گناهشان می میرند بیشتر از کسانی هستند که به مرگ طبیعی از دنیا می روند و کسانی که بوسیله اعمال نیکشان به زندگی خود ادامه میدهند بیش از کسانی هستند که با عمر طبیعیشان به حیات خود ادامه می دهند.    بحار الانوار جلد 5 صفحه 140